இந்திய-இலங்கை பாதுகாப்பு ஒப்பந்தம்: எழுந்துள்ள விமர்சனங்கள்..!

இந்தியப் பிரதமர் நரேந்திர மோடி(Narendra Modi) கடந்த மாதம் தனது உயர்மட்ட ராஜதந்திர
பயணத்திற்காக கொழும்பு வந்தபோது, ​​ பிராந்தியத்திற்கு நீண்டகால மூலோபாய
விளைவுகளைக் கொண்ட ஒரு பாதுகாப்பு ஒப்பந்தம் செய்து கொள்ளப்பட்டமை தொடர்பில்
கருத்தாடல்கள் இடம்பெறுகின்றன.

இந்திய-இலங்கை உறவுகளில் ஒரு மைல்கல்லாக இந்திய அதிகாரிகளால் பாராட்டப்பட்ட
இந்த ஒப்பந்தம், இந்தியாவின் தேசிய பாதுகாப்பு நலன்களை அச்சுறுத்தும் எந்த
வகையிலும் இலங்கை பிரதேசம் பயன்படுத்தப்படாது என்பதை உறுதி செய்யும்
நோக்கத்துடன் கையெழுத்தாகியுள்ளது.

இலங்கையின்  உத்தரவாதம் 

எளிமையான சொற்களில், சொல்வதானால், சீனாவை மறைமுகமாகவோ அல்லது வெளிப்படையாகவோ
குறிப்பிடும் எந்த மூன்றாம் சக்தியும் இந்தியாவுக்கு எதிராக தனது மண்ணைப்
பயன்படுத்த அனுமதிக்கப்படாது என்று இலங்கை முறையாக உத்தரவாதம் அளித்துள்ளது.

இந்தியப் பெருங்கடலில் இருந்து, குறிப்பாக தெற்காசியாவில் வளர்ந்து வரும் சீன
இருப்பை உள்ளடக்கிய புவிசார் அரசியல் அச்சுறுத்தல்களுக்கு எதிரான பாதுகாப்பாக
இந்தியா இந்த ஒப்பந்தத்தைக் கருதினாலும், இந்த ஒப்பந்தம் இலங்கைக்குள்
குறிப்பிடத்தக்க பொது விவாதத்தையும் அரசியல் கவலையையும் தூண்டியுள்ளது.

இலங்கையுடன் ஆழமான பாதுகாப்பு கூட்டாண்மையை இந்தியா பின்தொடர்வது பிராந்திய
பாதுகாப்பின் பரந்த சூழலை மையப்படுத்தியுள்ளது.

இந்தோ-பசிபிக் முழுவதும் சீனா தொடர்ந்து தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொண்டிருக்கும்
நிலையில், அண்டை நாடுகளுடன், குறிப்பாக மூலோபாய கடல்சார் மதிப்பைக் கொண்ட
நாடுகளுடன் பாதுகாப்பு தொடர்புகளை இறுக்குவதன் மூலம் இந்தியா தனது எல்லைப்
பகுதியைப் பாதுகாக்க அதிகளவில் முயன்று வருகிறது.

இந்தியப் பெருங்கடல் கப்பல் பாதைகளின் மையத்தில் அமைந்துள்ள இலங்கை,
இந்தியாவின் பிராந்திய பாதுகாப்பு கட்டமைப்பின் மையமாகும்.

குறிப்பாக 2017 ஆம் ஆண்டில் ஹம்பாந்தோட்டை துறைமுகத்தை சீன அரசுக்குச்
சொந்தமான நிறுவனத்திற்கு 99 ஆண்டுகளுக்கு குத்தகைக்கு எடுத்த சர்ச்சைக்குரிய நிகழ்வின்  பின்னர், இலங்கையில் சீனாவின் இருப்பு குறித்து புது டில்லி நீண்ட காலமாக
எச்சரிக்கையாக இருந்து வருகிறது.

இந்தியாவின் கவலை 

கொழும்பின் நடுநிலைமைக்கான தொடர்ச்சியான உறுதிமொழிகள் இருந்தபோதிலும், சீன
இராணுவ சொத்துக்கள், என்றோ ஒருநாள் சிவில் உள்கட்டமைப்பு என்ற போர்வையில்
செயற்படக்கூடும் என்று இந்தியா கவலை கொண்டுள்ளது.

அப்படியானால், இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை, அண்மைய பாதுகாப்பு ஒப்பந்தம் இரட்டை
நோக்கத்திற்கு உதவுகிறது, இது இந்திய நலன்கள் சம்பந்தப்பட்ட மோதல்களில் இலங்கையின் அணிசேராமையை
முறைப்படுத்துகிறது

மேலும் இணக்கத்தை உறுதி செய்வதற்காக தொடர்ச்சியான கண்காணிப்பு மற்றும்
ஈடுபாட்டுக்கான கட்டமைப்பை வழங்குகிறது.

பல தசாப்தங்களாக, இலங்கை தனது வெளியுறவுக் கொள்கையில் கவனமான சமநிலையைப் பேணி
வருகிறது.

இந்தியா, சீனா, அமெரிக்கா மற்றும் ஐக்கிய அரபு இராச்சியம், துருக்கி மற்றும்
பிரான்ஸ் போன்ற மத்திய கிழக்கு மற்றும் ஐரோப்பிய சக்திகளுடன் கூட சுமுகமான
உறவுகளைப் பேணி வருகிறது

இந்த நடுநிலைமை, கொழும்பு அனைத்து பக்கங்களிலிருந்தும் பொருளாதார முதலீட்டை
ஈர்க்க அனுமதித்தது, அதே நேரத்தில் பெரிய வல்லரசு போட்டிகளில் சிக்குவதைத்
தவிர்த்தது.

இருப்பினும், இந்தியாவுடனான புதிய பாதுகாப்பு ஒப்பந்தம், இந்த நீண்டகால
நடுநிலைமை அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளாகியுள்ளது என்ற அச்சத்தை இலங்கையர்களிடையே
எழுப்பியுள்ளதாக சிங்கள பத்தி எழுத்தாளர் ஒருவர் கூறுகிறார்.

இந்தியாவும் சீனாவும் வெளிப்படையான மோதலில் ஈடுபட்டால் என்ன நடக்கும்?” என்று
கொழும்பை தளமாகக் கொண்ட அரசியல் ஆய்வாளர் கேள்வி எழுப்பியுள்ளார்.

அப்போது இலங்கை, இரண்டு நாடுகளினதும் சதுரங்கப் பலகையில் ஒரு பகடைக்காயாக மாற
முடியாது என்று அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தம்

 இலங்கை தனது பேரம் பேசும் சக்தியை இழக்கும் அபாயத்தையும், குறித்த எழுத்தாளர்
எடுத்துக்காட்டியுள்ளார்.

தனது பிரதேசத்தை வெளிநாட்டு இராணுவம் பயன்படுத்த அனுமதிக்காது என்று
உறுதியளிப்பதன் மூலம், இலங்கை அதன் புவிசார் அரசியல் செல்வாக்கின் ஒரு முக்கிய
பகுதியை – கணிசமான பரஸ்பர நன்மைகளைப் பெறாமல் – விட்டுக்கொடுத்துள்ளதாக சில
ஆய்வாளர்கள் வாதிடுகின்றனர்.

இலங்கையின் உள்நாட்டு மோதல்களில் இந்தியாவின் வரலாற்று ஈடுபாட்டைக் கருத்தில்
கொண்டு இது மிகவும் உணர்திறன் வாய்ந்தது.

1980களில் தமிழ் போராளிகளுக்கு இந்தியா அளித்த ஆதரவையும், 1987 ஆம் ஆண்டு
இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தத்தின் கீழ் அதன் சர்ச்சைக்குரிய இராணுவத் தலையீட்டையும்
விமர்சகர்கள் நினைவு கூர்கின்றனர்

எனவேதான் நாட்டில் பலர் இன்னும், இந்தியாவை சந்தேகத்துடன் பார்க்கிறார்கள்.

இலங்கை அரசாங்கத்தின் உறுதிமொழிகள்

ஆழமான நீர் துறைமுகங்கள் மற்றும் முக்கிய கடல் பாதைகளுக்கு அருகாமையில் உள்ள
இலங்கை, குறிப்பாக ஒரு முக்கிய சொத்தாக உருவெடுத்துள்ளது.

சீனாவைத் தாண்டி, பிற நாடுகளும் இந்த பகுதியில் அமைதியாக நகர்வுகளை மேற்கொண்டு
வருகின்றன.

பிரான்ஸ், தன்னை ஒரு இந்தோ-பசிபிக் சக்தியாகக் கருதுகிறது

ஐக்கிய அரபு இராச்சியம் மற்றும் துருக்கி ஆகியவை பிராந்தியம் முழுவதும்
கடற்படை உள்கட்டமைப்பில் முதலீடு செய்கின்றன.

டியாகோ கார்சியாவில் அமெரிக்காவுடன் பகிர்ந்து கொள்ளப்பட்ட ஒரு இராணுவ தளம்
மூலம், இங்கிலாந்து ஒரு நிலையான ஆர்வத்தை பிராந்தியத்தில் தக்க வைத்துக்
கொண்டுள்ளது,

இந்தப் பின்னணியிலேயே, இந்தியா தனது பிராந்திய பங்கை ஒருங்கிணைக்கத்
துடிக்கிறது.

அதன் கடற்படைப் பயிற்சிகள், பாதுகாப்பு ஒப்பந்தங்கள் மற்றும் மூலோபாய
உள்கட்டமைப்புத் திட்டங்கள் இந்தியப் பெருங்கடலில் பாதுகாப்பு ஒத்துழைப்பை
வழிநடத்தும் அதன் நோக்கத்தையே குறிக்கின்றன –

இவை இரண்டும் சீனாவிற்கு எதிராகவும், சுதந்திரமான மற்றும் திறந்த
இந்தோ-பசிபிக் பகுதியைப் பராமரிப்பதில் மேற்கத்திய சக்திகளுக்கு ஒரு
பங்காளியாகவும் உள்ளன.

இதேவேளை, இலங்கை அரசாங்கத்தின் உறுதிமொழிகள் இருந்தபோதிலும், இந்தோ-இலங்கை
பாதுகாப்பு ஒப்பந்தம் இலங்கையின் உள்நாட்டு அரசியலில் ஒரு பிரச்சினையாக
மாறியுள்ளது.