செம்மணி புதைகுழி சாட்சியங்களை சிதைத்து அவற்றை அழிக்கப்படுவதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் குறித்து மனித உரிமை ஆர்வலர்கள் கவலை வெளியிட்டுள்ளதாக தமிழ் மக்கள் கூட்டணியின் பொதுச் செயலாளர் சி.வி விக்னேஸ்வரன் தெரிவித்துள்ளார்.
செம்மணிப் புதைகுழி தோண்டியெடுப்பில் சர்வதேச மேற்பார்வையின் கீழ் சான்றுகள் சேகரிப்பு நடத்தப்பட வேண்டுமா என ஒருவர் எழுப்பிய கேள்விக்கு பதில் அளிக்கும் போது அவர் இந்த விடயத்தை குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இந்த கேள்வியை தொடர்ந்து மேலும் கருத்து வெளியிட்ட விக்னேஸ்வரன், “செம்மணியில் ஒரு கூட்டுப் புதைகுழி தோண்டி எடுக்கப்பட்ட சம்பவம், மனித உரிமைகள் மற்றும் போரின் போது அப்பாவி தமிழ் மக்களின் அவலநிலை குறித்து அக்கறை கொண்டவர்களின் மனசாட்சியை அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியுள்ளது.
கிருஷாந்தி படுகொலை
ஜூலை 1998 இல், தமிழ் பள்ளி மாணவி கிருஷாந்தி குமாரசாமியின் பாலியல் வன்கொடுமை மற்றும் கொலையில் ஈடுபட்டதற்காக லான்ஸ் கோப்ரல் சோமரத்ன ராஜபக்ஷ விசாரணைக்கு உட்படுத்தப்பட்டு தண்டனை விதிக்கப்பட்டார், மேலும் அவரைத் தேடி வந்த நான்கு பேரின் கொலைகளும் இதில் அடங்கும். தனது விசாரணையின் போது, செம்மணிக்கு அருகிலுள்ள ஒரு கூட்டுப் புதைகுழியில் சுமார் நானூறு பாதிக்கப்பட்டவர்களை அடக்கம் செய்ததில் தனக்கு தொடர்பு இருப்பதாக ராஜபக்ஷ வெளிப்படுத்தினார்.
ஞாயிற்றுக்கிழமை நடைபெற்ற செம்மணிப் புதைகுழி தோண்டியலின் இரண்டாம் கட்டத்தின் 6 வது நாளின் போது, குழந்தைகளின் எலும்புக்கூடுகள் உட்பட மேலும் பல எலும்புக்கூடுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. ஒன்று தெளிவாக புதைக்கப்பட்டிருந்த ஒரு தனித்துவமான நீல நிறப் பள்ளிப் பையுடன் இருந்தது, இது யுனிசெஃப் விநியோகித்த வகையானது மற்றும் ஒரு பொம்மை.
இதுவரை, அகழ்வாராய்ச்சியில் 33 எலும்புக்கூடுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. இருப்பினும், இவை அனைத்தும் எடுக்கப்பட்டு அரசு நீதித்துறை மருத்துவ அதிகாரியின் பாதுகாப்பில் வைக்கப்பட்டுள்ளன.
இதன் காரணமாக, மனித உரிமை ஆர்வலர்கள் சாட்சியங்களை சிதைத்து இந்த எலும்புக்கூடுகள் அழிக்கப்படுவதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் குறித்து கவலை தெரிவித்துள்ளனர்.
ஆதார சேகரிப்பு மற்றும் பகுப்பாய்வு
எனவே, அகழ்வாராய்ச்சியிலிருந்து ஆய்வகம் வரை எச்சங்களை யார் கையாண்டார்கள் என்பதற்கான தெளிவான ஆவணங்கள் அவசியம் என்பதால், காவல் சங்கிலியில் உடனடியாக கவனம் செலுத்துவது மிகவும் முக்கியம். இல்லையெனில், தடயவியல் முடிவுகள் சட்டப்பூர்வமாக பலவீனமடையும்.
சர்வதேச மேற்பார்வையின் கீழ் தோண்டியெடுக்கப்பட்ட எலும்புக்கூடுகளைப் பாதுகாக்க இலங்கை அரசு நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று சர்வதேச சமூகம் வலியுறுத்த வேண்டும். இலங்கை அரசு அல்ல, சுயாதீன தடயவியல் குழுக்கள் அல்லது சர்வதேச நிபுணர்கள் ஆதார சேகரிப்பு மற்றும் பகுப்பாய்வைக் கையாள வேண்டும்.
2021 ஆம் ஆண்டு ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட ஐ.நா. தீர்மானம் 46/1 இன் படி, இலங்கையில் நடந்ததாகக் கூறப்படும் மனித உரிமை மீறல்கள் மற்றும் குற்றங்கள் தொடர்பான தகவல்களையும் ஆதாரங்களையும் சேகரித்து, ஒருங்கிணைத்து, பகுப்பாய்வு செய்து, பாதுகாக்கும் அதிகாரம் சர்வதேச சமூகத்திற்கு உள்ளது. ஐ.நா. தான் கொண்டுள்ள ஆணையை நிறைவேற்ற வேண்டிய நேரம் இது.
1998 ஆம் ஆண்டு ராஜபக்சேவின் சாட்சியம் பல செய்தி நிறுவனங்கள் மற்றும் மனித உரிமைகள் அரசு சாரா நிறுவனங்களால் வெளியிடப்பட்டதிலிருந்து, செம்மணியில் ஒரு பெரிய புதைகுழி இருப்பதை உலகம் அறிந்திருக்கிறது. ஆனாலும், இப்போதுதான் அது தோண்டப்படுகிறது. இப்போதும் கூட, சான்றுகள் அழிக்கப்படும் அபாயம் உள்ளது.
சர்வதேச விசாரணைக்கு வலியுறுத்து
ஐ.நா.வின் செயலற்ற தன்மையின் காரணமாக, பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு இதுவரை நீதி கிடைக்கவில்லை. இன்று, இலங்கையில் உள்ள ஐ.நா. அலுவலகம், கல்லறைத் தளத்திலிருந்து சேகரிக்கப்பட்ட அனைத்து ஆதாரங்களும் முறையாக சேகரிக்கப்பட்டு, ஒருங்கிணைக்கப்பட்டு, பகுப்பாய்வு செய்யப்பட்டு, 46/1 தீர்மானத்தின் ஆணைக்குள் பாதுகாக்கப்படுவதை உறுதி செய்ய வேண்டும்.
ஐ.நா. மனித உரிமைகள் கவுன்சில் தீர்மானம் 46/1 இன் இணை அனுசரணையாளராகவும், இலங்கையில் நீதி மற்றும் நல்லிணக்கத்திற்கு வரலாற்றுப் பொறுப்பைக் கொண்ட நாடாகவும், ஐக்கிய இராச்சியம் இந்தப் பிரச்சினையில் முன்னிலை வகிக்க வேண்டும்.
செம்மணி படுகொலை மற்றும் அதைப் போன்ற குற்றவாளிகள் அடையாளம் காணப்பட்டு, விசாரிக்கப்பட்டு, நீதியின் முன் நிறுத்தப்படுவதை உறுதிசெய்ய, இப்போது ஒரு சர்வதேச விசாரணை தொடங்கப்பட வேண்டும். இலங்கையில் உள்ள ஐ.நா. அலுவலகத்தில் உள்ளபடி, இது சர்வதேச சமூகத்தின் பொறுப்பாகும்.
தமிழ் மக்கள் அமைதியாக இருக்கக்கூடாது. நீதிக்கான ஒவ்வொரு வழியும் நிறைவேறும் வரை அவர்கள் ஓய்வெடுக்கக்கூடாது.”