மண்ணுக்குள் புதைந்துபோன மகள்! நொடிப்பொழுதில் நடந்த துயரச்சம்பவம்

”நான் ஒரு நாளைக்கு இருபது அல்லது முப்பது முறை என் மகளைத் தேடி வருகிறேன். என் தேவதை இரண்டு அல்லது மூன்று அடி கீழே உள்ள இந்த மண் மேட்டில் எங்கோ இருக்கிறார் என்பது எனக்கு மிகவும் உறுதியாகத் தெரியும்.

தயவுசெய்து, யாராவது வந்து என் குழந்தையை இங்கிருந்து அழைத்துச் செல்லுங்கள்” என பதுளையின் கண்தகெட்டிய பகுதியில் மண்சரிவில் சிக்கிய தனது மகளை நினைத்து கண்ணீர் விடும் ஒரு தாயின் கதறல் இது.

கடந்த 27 ஆம் திகதி ஏற்பட்ட நிலச்சரிவில் காணாமல் போன தனது ஒரே மகளின் இழப்பால் அதிர்ச்சியடைந்துள்ளார்.

 நாகொல்ல கிராமம்

கண்தகெட்டிய பிரதேச செயலகப் பிரிவில் உள்ள நாகொல்ல கிராமத்தைச் சேர்ந்த எம்.ஜி. காயத்ரி கவிந்தி ராஜபகச (21) என்ற இளம் பெண்ணே இவ்வாறு காணாமல்போயுள்ளார்.

இரண்டு வாரங்கள் ஆகியும் அவளைப் பற்றியும், சிறுமியின் தாத்தா எம்.ஜி. நெட்ரிஸ் (82) மற்றும் அவரது தாய் மாமா டி.ஏ. பியாசீலி திசாநாயக்க (72) ஆகியோரைப் பற்றியும் எந்தத் தடயமும் இல்லை.

குறித்த மூவரையும் தவிர, நாகொல்ல கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஆர்.டி. ஜெயின் (74) மற்றும் ஆர்.டி. தானேரிஸ் (65) ஆகியோரும் நிலச்சரிவில் மரணித்துள்ளனர்.நால்வரின் இறுதிச் சடங்குகள் ஏற்கனவே செய்யப்பட்டுள்ளன.

இந்த சம்பவத்தில் இறந்த பியாசீலியின் உடல், விபத்து நடந்த இடத்திலிருந்து சுமார் 25 கிலோமீட்டர் கீழே பதுலு ஓயாவின் கிரிகொண்டென்ன பகுதியில் கண்டெடுக்கப்பட்டு, அதே பகுதியில் புதைக்கப்பட்டுள்ளது. அதே நேரத்தில் மீதமுள்ள மரணித்தவர்களின் உடல்கள் கிராமத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளன.

நிலச்சரிவில் ஏற்பட்ட கடுமையான நீரின் தாக்கத்தில் இருந்து ஏராளமானோர் தப்பிப்பிழைத்துள்ளதாக அப்பிரதேச மக்கள் ஊடகங்களுக்கு தெரிவித்துள்ளனர்.பல வீடுகள் முற்றிலுமாக சேதமடைந்துள்ளன.

நாகொல்ல கிராமத்திற்கு மேலே உள்ள அம்பதென்ன மலைத்தொடரில் சுமார் இருநூறு மீட்டர் இடைவெளியில் இரண்டு இடங்களில் தொடங்கிய குறித்த நிலச்சரிவு, சுமார் நூறு மீட்டர் கீழிறங்கி ஒரு ஆறுடன் ஒன்றிணைந்து, கிராமத்தின் அடிவாரத்தில் உள்ள மலைகளுக்கு கீழே பாய்ந்து வந்துள்ளமை தெரியவந்துள்ளது.

மகளின் தாயா

அப்பகுதியில் உள்ள சாலைகள் மற்றும் நெல் வயல்களை குறித்த நிலச்சரிவு பாதித்துள்ளது.

காணாமல் போன மகளின் தாயார் பல்லேகந்த கே. எம். பண்டார மேனிக்க (50), தனது குடும்பத்தின் கதி குறித்து பின்வருமாறு கூறுகிறார்.

“24 ஆம் திகதி முதல் மூன்று நாட்கள் தொடர்ந்து மழை பெய்தது. 27 ஆம் திகதி காலை முதல் நாள் மிகவும் சீரற்ற முறையில் கழிந்தது. இந்த துயர சம்பவம் 27 ஆம் திகதி நடந்தது.

என் மகன், மகள் மற்றும் மேல் வீட்டில் இருந்தோம். என் கணவர் STF இல் வேலை செய்தார். என் பெற்றோர் எங்கள் வீட்டிற்கு சற்று கீழே வசித்து வந்தனர். நாங்கள் அனைவரும் ஒன்றாக சாப்பிட்டு குடித்தோம்.

அந்த நேரத்தில் நானும் என் மகளும் எங்கள் அம்மாவின் வீட்டிற்கு அருகில் இருந்தோம். என் தந்தை வீட்டிற்குள் இருந்தார். என் மகன் நெல் வயல்களுக்குச் சென்றான். இந்த சம்பவம் மதியம் சுமார் 3:30 மணிக்கு நடந்தது.

இதெல்லாம் நடக்க பத்து முதல் பதினைந்து நிமிடங்களுக்கு மேல் ஆகவில்லை. திடீரென்று பாறைகள் உருளுவது போன்ற சத்தம் கேட்டது. விமானம் பறக்கிறதா என்று நாங்கள் மேலே பார்த்தோம்.

என் மகள் சத்தமிட தொடங்கினாள். அவள் சத்தமாக கத்தினால். ஏதோ நடக்கிறது என தெரிந்தது. என் மகள் ஓட ஆரம்பித்தாள். ஆனால் அவளைப் பிடிக்க முடியவில்லை.

நான் என் மகளின் கையைப் பிடித்துக் கொண்டிருந்தபோது, ​​என் மகள் எனக்கு முன்பாக அருகில் இருந்த தோட்டத்தில் குதித்தாள். ஆனால் என் மகள் என் கையை விட்டுவிட்டாள்.நானும் தண்ணீரில் விழுந்தேன்.

ஏதேனும் அறிகுறி 

அந்த நேரத்தில், என் மகன் ஓடி வந்து என்னை வெளியே இழுத்தான். சிறிது நேரம் எல்லாவற்றையும் மறந்துவிட்டேன். ஆனால் என் மகளைக் காப்பாற்ற முடியவில்லை. 

அவள் அதற்கு மேல் செல்லவில்லை என்பது எனக்குத் தெரியும். இந்த வீடு இருந்த இடத்தில் அவள் இரண்டு அல்லது மூன்று அடி தரையில் புதைந்து இருக்கிறார் என்பது எனக்கு மிகவும் உறுதியாகத் தெரியும்.

அந்த நேரத்தில் என் அம்மா நாங்கள் ஒருவரையொருவர் குதிப்பதைப் பார்த்தார். சிறிது நேரத்திற்குப் பிறகு எனக்கு சுயநினைவு வந்தது. பின்னர் என் தந்தை வீட்டில் ஒரு அறையில் மண்ணுக்குள் புதைந்து கிடந்தார்.

 முழு குடும்பமும் போய்விட்டது. என் மகளை கண்டுபிடிக்கச் ஓடி, அவரை கண்டுபிடிக்கும்படி எல்லோரிடமும் கெஞ்சினேன். நான் கத்தினேன். பலர் வந்து தேடினர்.ஆனால் இரவு என்பதால் குழந்தையைத் தேடுவதை அவர்கள் கைவிட்டனர்.

பல நாட்கள் ஆகிவிட்டன. நான் இங்கு ஒரு லட்சம் முறை வந்திருக்க வேண்டும். குழந்தையின் ஏதேனும் அறிகுறி இருக்கிறதா என்று பார்க்க. ஆனால் குழந்தையைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.

யாராவது வந்து இந்த மரங்களை அகற்றினால் அது சாத்தியமாகும். கற்கள், என் குழந்தையின் மேல் இருக்கிறது. என் மகன் இல்லாவிட்டால் நான் இன்று உயிருடன் இருந்திருக்க மாட்டேன்” என கூறியுள்ளார்.

குறித்த கிராமத்தில் கிட்டத்தட்ட எண்பது குடும்பங்கள் தற்போது நிலச்சரிவு அனுபவங்களை எதிர்கொள்கின்றனர். அவர்களில் பலரை எங்கும் காணவில்லை.

பல வீடுகள் பகுதியளவு சேதமடைந்தன. அவர்களின் பொருளாதாரம் மிளகு சாகுபடியாக காணப்பட்டுள்ளது.

அனைத்து அணுகல் சாலைகளும் உடைந்துவிட்டன. இன்னும் மின்சாரம் இல்லை. கிராமத்திற்கு மேலே உள்ள மேட்டில் இன்னும் நிலச்சரிவு அறிகுறிகள் காணப்படுவதாக தெரிவிக்கப்படுகிறது.

அவர்கள் பாதுகாப்பான இடங்களுக்குச் செல்லுமாறு கூறப்படுகிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் எங்கும் செல்ல முடியாத நிலையில் காணப்படுகின்றனர்.