2004 சுனாமி ஏற்பட்டபோது, அமெரிக்காவின் ஜனாதிபதியாக ஜோர்ஜ் டபிள்யூ. புஷ் இருந்தார். அந்த நேரத்தில் எதிர்க்கட்சியான ஜனநாயகக் கட்சியின் முன்னணி நபராக முன்னாள் ஜனாதிபதி பில் கிளிண்டன் இருந்தார். சுனாமியால் உலகெங்கிலும் உள்ள பல நாடுகளுக்கு ஏற்பட்ட தலைவிதியை நினைவுகூர்ந்து, புஷ் அரசியல் போட்டிகளை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு, பேரழிவால் பாதிக்கப்பட்ட நாடுகளை மீண்டும் கட்டியெழுப்புவதற்கு உதவி திரட்ட பில் கிளிண்டனை தனது சிறப்புத் தூதராக நியமித்தார். வலுவான சர்வதேச தொடர்புகளைக் கொண்டிருந்த கிளிண்டன், இந்தப் பணிக்கு மிகவும் பொருத்தமான நபர் என்று புஷ் நம்பினார். போட்டிக் கட்சியின் தலைவருக்கே பாராட்டு செல்லும் என்ற உண்மையால் புஷ் கலங்கவில்லை. அவருக்கு முக்கியமானது வேலையைச் செய்வதுதான்.
அமெரிக்காவில் மட்டுமல்ல, எந்த நாட்டிலும், சுனாமி போன்ற பேரழிவுகள் அரசாங்கத்தையும் எதிர்க்கட்சியையும் ஒன்றிணைக்கும் தருணங்கள். ஒரு கிராமத்தில் ஒரு இறுதிச் சடங்கில் நண்பர்களும் எதிரிகளும் எப்படி ஒன்று கூடுகிறார்கள் என்பது போன்றது இது.
சுனாமியின்போது விடுதலை புலிகளின் தலைவருக்கு ஏற்பட்ட மனமாற்றம்
வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரன் சிங்களவர்கள் மீது ஆழ்ந்த வெறுப்பைக் கொண்டிருந்தார், அவர்களைக் கொல்லத் துணிந்தார். 2004 ஆம் ஆண்டு சுனாமி ஏற்பட்ட நேரத்தில், அவர் சமாதானப் பேச்சுவார்த்தைகளில் இருந்து விலகியிருந்தார். நோர்வே மத்தியஸ்தர் உட்பட சர்வதேச அமைதித் தூதர்களின் அழுத்தம் இருந்தபோதிலும், சிங்கள அரசாங்கத்தை நம்ப முடியாது என்று கூறி, பிரபாகரன் கொழும்பு அரசாங்கத்துடன் கையாள்வதை நிறுத்திவிட்டார். இருப்பினும், சுனாமி தாக்கியபோது, அவர் அதிர்ச்சியடைந்தார். தெற்கு மற்றும் வடக்கு இரண்டிலும் ஏராளமான மக்கள் தங்கள் உயிர்களையும் சொத்துக்களையும் இழந்தனர். அந்த நேரத்தில், பாதிக்கப்பட்ட குடும்பங்களுக்கு நிவாரணம் வழங்க, தனது சத்தியப்பிரமாண எதிரியான கொழும்பு அரசாங்கத்துடன் குறைந்தபட்சம் ஒரு தற்காலிக உடன்பாட்டை எட்ட வேண்டும் என்பதை அவர் உணர்ந்தார்.
நன்கொடை நாடுகள், நோர்வே அமைதித் தூதருடன் சேர்ந்து, சுனாமி நிவாரணம் வழங்க, தெற்கு அரசாங்கத்தையும் வடக்கில் விடுதலைப் புலிகளையும் உள்ளடக்கிய ஒரு கூட்டு பொறிமுறையை நிறுவ வேண்டும் என்று கூறினர். தெற்கு மற்றும் வடக்கு இரண்டிற்கும் உதவிகளை விநியோகிக்கக்கூடிய ஒரு சுனாமி நிவாரணக் குழுவை அமைக்க அவர்கள் முன்மொழிந்தனர். இந்த பொறிமுறையின் மூலம் கணிசமான அளவு சர்வதேச உதவி இலங்கைக்கு வரும் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்டது.
அந்த நேரத்தில், ஜனாதிபதி சந்திரிகா குமாரதுங்க 2004 அரசாங்கத்தை அமைத்திருந்தார். 2004 பொதுத் தேர்தலுக்கு முன்னர் இருந்த ரணில் விக்ரமசிங்கவின் அரசாங்கத்திற்கும் பிரபாகரனுக்கும் இடையில் விவாதிக்கப்பட்ட இடைக்கால நிர்வாகப் பிரிவை எதிர்த்த பிறகு இது நடந்தது. 2004 பொதுத் தேர்தலில் சந்திரிகாவுடன் கூட்டணி வைத்துப் போட்டியிட்ட ஜே.வி.பி., அத்தகைய இடைக்கால நிர்வாகப் பிரிவு நாட்டைப் பிளவுபடுத்தும் என்று உரத்த குரலை எழுப்பியது. வடக்கிற்கு இடைக்கால நிர்வாகத்தை வழங்குவது ஆபத்தானது என்று சந்திரிகாவும் கூறினார்.
சுனாமி நிவாரணக்குழுவை நிறுவ முயன்ற சந்திரிக்கா
சுனாமி ஏற்பட்டபோது, ஜே.வி.பி.யுடன் சேர்ந்து சந்திரிகா ஒரு அரசாங்கத்தை அமைத்தார். தற்போதைய ஜனாதிபதி அனுர குமார உட்பட பல ஜே.வி.பி அமைச்சர்கள் அந்த அரசாங்கத்தில் இருந்தனர். நோர்வே அமைதிச் செயல்முறை மூலம் சுனாமி நிவாரணக் குழுவை நிறுவ நன்கொடை நாடுகள் முன்மொழிந்தபோது, சந்திரிகாவும் பிரபாகரனும் – பாதிக்கப்பட்ட மக்களை நினைத்து – அதற்கு ஒப்புக்கொள்ள வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு நிவாரணம் வழங்கவும் பாதிக்கப்பட்ட பகுதிகளை மீட்டெடுக்கவும் அந்த நிதியைப் பயன்படுத்த சந்திரிகா ஒப்புக்கொண்டார். பிரபாகரனும் தயக்கத்துடன் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டியிருந்தது, ஏனெனில் வடக்கில் உள்ள சாதாரண பொதுமக்கள் மட்டுமல்ல, விடுதலைப் புலி உறுப்பினர்களும் கூட சுனாமியால் உதவியற்றவர்களாக இருந்தனர். சுனாமி நிவாரணக் குழுவை நிறுவ சந்திரிகாவுடன் பிரபாகரன் உடன்பட்டார்.
அரசாங்கத்திலிருந்து விலகிய ஜே.வி.பி
பிரபாகரனுடன் சுனாமி நிவாரண சபையை நிறுவுவதற்கு உடன்பட வேண்டாம் என்று சந்திரிகாவிற்கு ஜே.வி.பி அழுத்தம் கொடுத்தது, மேலும் அதை அவர் தொடர்ந்தால் அரசாங்கத்திலிருந்து விலகுவதாக அச்சுறுத்தியது. சந்திரிகா தனது அரசாங்கத்தைப் பாதுகாப்பதா அல்லது பேரழிவால் பாதிக்கப்பட்டவர்களைப் பாதுகாப்பதா என்ற தேர்வை எதிர்கொண்டார். பிரபாகரனே சுனாமி நிவாரண சபைக்கு ஒப்புக்கொண்டபோது, விரோதங்களை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு, சந்திரிகாவால் மறுக்க முடியவில்லை. ஜே.வி.பி எதிர்ப்பையும் மீறி அவர் அதைத் தொடர்ந்தார். ஜே.வி.பி அரசாங்கத்திலிருந்து விலகியது. சந்திரிகாவின் நெருங்கிய நம்பிக்கைக்குரிய மங்கள சமரவீர உட்பட பல சக்திவாய்ந்த அமைச்சர்கள் ஜே.வி.பியின் முடிவை ஆதரித்தனர். சுனாமி நிவாரண சபைக்கு எதிராக ஜே.வி.பி நீதிமன்றம் சென்றது, அங்கிருந்து, அந்த வழிமுறை முடிவுக்கு வந்தது.
இன்று, இலங்கையின் ஜனாதிபதி சுனாமி நிவாரண சபைக்கு எதிராக அப்போது தனது அமைச்சர் பதவியை ராஜினாமா செய்த அதே அனுர குமாரா ஆவார். இந்த அத்தியாயத்தை அவர் நினைவில் வைத்திருக்கிறாரா இல்லையா என்பது தெளிவாகத் தெரியவில்லை. சுனாமி நிவாரண சபை நிறுவப்பட்டு, வாக்குறுதியளிக்கப்பட்ட சர்வதேச உதவி கிடைத்திருந்தால், சுனாமியால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மட்டுமல்ல, முழு நாடும் மீண்டிருக்க முடியும். அதற்கு பதிலாக, ஜே.வி.பி அதைத் தடுத்தது.
“அப்படியானால் டித்வா சூறாவளியால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு சர்வதேச சமூகத்திடம் இப்போது உதவி கேட்பது இதே ஜேவிபி தானே?”
இலங்கைக்கான அமெரிக்க தூதர் ஜூலி சங் தனது எக்ஸ் கணக்கில் எழுதியுள்ளதாவது, அனுர குமார இந்தியாவிற்கான அமெரிக்க தூதரையும், தெற்காசியாவிற்கான ஜனாதிபதி ட்ரம்பின் சிறப்பு பிரதிநிதியையும் அழைத்து உதவி கோரினார். அமெரிக்கா ஆரம்பத்தில் ஒரு மில்லியன் டொலர்களை உறுதியளித்தது, பின்னர் அதை இரண்டு மில்லியன் டொலர்களாக அதிகரித்தது. பேரழிவால் ஏற்பட்ட சேதம் 15 பில்லியன் அமெரிக்க டொலர்களைத் தாண்டியது. இரண்டு மில்லியன் டொலர்கள் என்பது வெறும் அற்பமான தொகை – பில்லியன் கணக்கான இழப்புகளில் ஒரு சிறிய பகுதியை கூட ஈடுகட்ட போதுமானதல்ல.
பேரழிவிலிருந்து மீள்வதற்கான தெளிவான திட்டம் அரசாங்கத்திடம் இல்லை என்பதை உணர்ந்ததால், சர்வதேச நாணய நிதியத்துடனான ஒப்பந்தத்தை மீண்டும் பேச்சுவார்த்தை நடத்தவும், புதிய ஒன்றை உருவாக்கவும் உதவ தயாராக இருப்பதாக எதிர்க்கட்சித் தலைவர் சஜித் பிரேமதாச கூறினார். இலங்கைக்குத் தேவையான உதவியைப் பெறுவதற்காக அவர் வெளிநாட்டு தூதர்களை தனித்தனியாகச் சந்தித்தார். அந்த நேரத்தில், உதவி பெறுவதற்காக அரசாங்கம் வெளிநாட்டு தூதர்களுடன் ஒரு சந்திப்பைக் கூட ஏற்பாடு செய்யவில்லை.
சஜித்தின் உதவியை “தயவுசெய்து, வேண்டாம்” என்று அறிவித்த அனுர
ஆனால் சஜித் நட்புக் கரம் நீட்டியபோது, அனுர நாடாளுமன்றத்திற்கு வந்து சஜித்தின் உதவியை “தயவுசெய்து, வேண்டாம்” என்று அறிவித்தார்.
சுனாமி காலத்தில், சந்திரிகா தனது பகைவரான ரணில் விக்ரமசிங்கவை, பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு விளக்குகளை ஏற்றி வைப்பதில் தன்னுடன் சேருமாறு அழைத்தார். பேரழிவிற்குப் பிறகு முழு தேசமும் – அரசாங்கமும் எதிர்க்கட்சியும் – ஒன்றுபட்டு நிற்கின்றன என்ற செய்தியை நாட்டிற்கு அனுப்பினார். அத்தகைய அணுகுமுறையின் மூலம் மட்டுமே சர்வதேச உதவியைத் திரட்ட முடியும் என்பதை அவர் புரிந்துகொண்டார். தனது அரசாங்கத்தைக் கலைத்து பிரதமர் பதவியைப் பறித்த சந்திரிகாவுடன் நிற்க ரணில் தயங்கினாலும், அவரது அழைப்பை அவரால் மறுக்க முடியவில்லை. காரணம் எளிமையானது: சுனாமியால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் பொதுவாக SLFP ஆதரவாளர்கள் மட்டுமல்ல, UNP ஆதரவாளர்களும் – அனைத்து கட்சிகள் மற்றும் நிறங்களைச் சேர்ந்தவர்களும் – வேறுபாடு இல்லாமல் இருந்தனர்.
டித்வா சூறாவளியால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் தேசிய மக்கள் சக்திக்கு வாக்களித்தவர்கள் மட்டுமல்ல. அவர்களில் ஐக்கிய மக்கள் சக்தி மற்றும் பொதுஜன பெரமுனவின் வாக்காளர்களும் உள்ளனர். இந்த பேரழிவின் விளைவாக தனிநபர்கள் மட்டுமல்ல, முழு நாடும் கடுமையான பொருளாதார சேதத்தை சந்தித்துள்ளது. எனவே, எதிர்க்கட்சி உதவ முன்வரும்போது, ”தயவுசெய்து, வேண்டாம்” என்று சொல்ல இது நேரம் அல்ல, மாறாக, “தயவுசெய்து, வாருங்கள் – ஒன்றுபடுவோம்” என்று சொல்ல வேண்டிய நேரம் இது.
சூறாவளி டித்வா கூட ஜேவிபிக்கு சரியான புரிதலை அளிக்கத் தவறினால், இறுதி பேரழிவு தேசிய மக்கள் சக்திக்கே ஏற்படும்.
ஆங்கில மூலம் உபுல் ஜோசப் பெர்னாண்டோ