இறக்கைகள் வெட்டப்பட்ட நிலையில் கலகம் செய்வாரா பிமல்..!

1990 ஆம் ஆண்டு ஜனாதிபதி ரணசிங்க பிரேமதாச முதன்முதலில் அமைச்சரவை மாற்றத்தை மேற்கொண்டபோது, ​​இந்த மாற்றம் தனது வீழ்ச்சியின் தொடக்கமாக மாறும் என்று அவர் ஒருபோதும் நினைத்துப் பார்க்கவில்லை.

அந்த மாற்றத்தின் கீழ், விவசாய அமைச்சராக இருந்த லலித் அதுலத்முதலியை கல்வி அமைச்சராக நியமித்தார். விவசாய அமைச்சராக லலித் ஒருபோதும் மகிழ்ச்சியடைந்ததில்லை. ஜே.ஆரின் அரசாங்கத்தில் வர்த்தகம் மற்றும் தேசிய பாதுகாப்பு அமைச்சராக பணியாற்றினார், மேலும் இந்த புதிய பதவியை ஒரு பதவி இறக்கமாகக் கண்டார். விவசாயத்திலிருந்து கல்விக்கு மாற்றப்பட்டது அவரது மனக்கசப்பை மேலும் அதிகரித்தது. அதே நேரத்தில், அந்த மறுசீரமைப்பின் போது, ​​தோட்டத் தொழில்கள் அமைச்சரான காமினி அமைச்சரவையில் இருந்து நீக்கப்பட்டார்.

பிரேமதாசவுக்கு எதிரான பதவி நீக்கத் தீர்மானம்

 1991 ஆம் ஆண்டு பிரேமதாசவுக்கு எதிரான பதவி நீக்கத் தீர்மானம் இந்த அமைச்சரவை மாற்றத்தின் விளைவாகவே எழுந்தது. மறுசீரமைப்பின் மூலம் இறக்கைகள் துண்டிக்கப்பட்ட லலித் மற்றும் காமினி, படைகளை இணைத்து பிரேமதாசவுக்கு எதிராக ஒரு பதவி நீக்கத் தீர்மானத்தைக் கொண்டுவர முடிவு செய்தனர். இது பிரேமதாசவின் முடிவின் தொடக்கத்தைக் குறித்தது.

1994 ஆம் ஆண்டு ஆட்சிக்கு வந்த சந்திரிகாவின் அரசாங்கத்தின் கீழ், முதல் அமைச்சரவை மாற்றம் 1997 இல் நடந்தது. அதற்குள், சந்திரிகாவின் அமைச்சரவையில் மிக முக்கியமான அரசியல் பிரமுகர் மகிந்த ராஜபக்ச ஆவார். அவர் தொழிலாளர் அமைச்சராக இருந்தார். சர்வதேச தொழிலாளர் மாநாட்டில் உரையாற்ற மகிந்த ராஜபக்ச ஜெனீவா சென்றார். மாநாட்டில் உரையாற்ற திட்டமிடப்பட்டிருந்ததற்கு முந்தைய நாள் இரவு, ஜெனீவாவிற்கான இலங்கை தூதர் மகிந்தவை அவரது ஹோட்டலில் சந்தித்தார்.

 “உங்களை தொழிலாளர் அமைச்சர் பதவியில் இருந்து நீக்குகிறார்கள்…”

சந்திரிகாவுக்கு பாடம் கற்பிக்க முடிவு செய்த மகிந்த

அவர் மகிந்தவுக்கு தகவல் தெரிவித்தார். மகிந்த மிகுந்த மன உளைச்சலுக்கு ஆளானார். அன்றுதான் சந்திரிகாவுக்கு பாடம் கற்பிக்க வேண்டும் என்று அவர் முடிவு செய்தார். அன்றிலிருந்து, அவர் அமைச்சர்கள் மற்றும் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களுடன் சேர்ந்து சந்திரிகாவுக்கு எதிராக சதி செய்யத் தொடங்கினார். 2001 ஆம் ஆண்டில், சந்திரிகாவின் அரசாங்கத்திலிருந்து எதிர்க்கட்சிக்கு ஒரு சக்திவாய்ந்த அமைச்சர்கள் குழு தாவியது, இது மஹிந்தவின் சூழ்ச்சியின் விளைவாகும்.

இருப்பினும், மகிந்தவே அரசாங்கத்தை விட்டு வெளியேறவில்லை. அதற்கு பதிலாக, முன்னாள் நாடாளுமன்ற செயலாளர் நாயகம் சாம் விஜேசிங்கவின் வீட்டில் ரணிலைச் சந்தித்து, ரணிலுக்கு அமைச்சர்களை வேட்டையாடுவதற்கான பாதையை அமைத்துக் கொடுத்தார்.

2001 ஆம் ஆண்டு இறுதியில் சந்திரிகாவின் அரசாங்கம் கவிழ்ந்தது. 2004 ஆம் ஆண்டு மீண்டும் ஆட்சிக்கு வந்தாலும், 2005 ஆம் ஆண்டு அவர் அரசியலில் இருந்து ஓய்வு பெற வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. மகிந்த தலைவராக உயர்ந்தார்.

மைத்திரியில் கைவைத்ததால் மகிந்தவிற்கு ஏற்பட்ட விளைவு

2005 ஆம் ஆண்டு மகிந்த ஜனாதிபதியான பிறகு, கட்சியின் பொதுச் செயலாளர் மைத்திரிபால சிறிசேனவை விவசாய அமைச்சராக நியமித்தார். மைத்திரியும் அந்த இலாகாவை விரும்பினார். இருப்பினும், 2010 ஆம் ஆண்டு மகிந்த இரண்டாவது முறையாக ஜனாதிபதி பதவியை வென்றபோது, ​​மைத்திரியின் இலாகாவை மாற்றினார். மகிந்த அவரை சுகாதார அமைச்சராக நியமித்தார். மைத்திரி இதில் குறிப்பாக மகிழ்ச்சியடையவில்லை.

இந்த அமைச்சரவை மாற்றத்திலிருந்து மகிந்தவிற்கும் மைத்திரிக்கும் இடையிலான முதல் மோதல் வெளிப்பட்டது. அதன் பிறகு, புகையிலை நிறுவனம் மற்றும் மைத்திரிக்கு இடையிலான மோதலின் போது, ​​மகிந்தவும் ராஜபக்ச குடும்பமும் புகையிலை நிறுவனத்துடன் இணைந்து, மைத்திரியின் வெறுப்பை மேலும் அதிகரித்தது.

2015 ஆம் ஆண்டில் மைத்ரி பொது எதிர்க்கட்சி ஜனாதிபதி வேட்பாளராக ஒப்புக்கொண்டதற்கு இதுவும் ஒரு முக்கிய காரணமாக அமைந்தது. மகிந்த 2010 இல் அமைச்சரவையை மாற்றி மைத்ரியை விவசாய அமைச்சராக விட்டிருந்தால், மகிந்த 2015 இல் தோற்கடிக்கப்பட்டிருக்க மாட்டார், மைத்ரிபால சிறிசேன ஜனாதிபதியாக வந்திருக்க மாட்டார்.

இதனால், இலங்கை ஜனாதிபதிகள் தங்கள் சொந்த அமைச்சரவை மாற்றங்களால் அழிக்கப்பட்டுள்ளனர். இந்த மாற்றங்கள் தங்கள் சொந்த அரசாங்கங்களுக்குள்ளேயே எதிரிகளை உருவாக்குகின்றன. 1990 இல், பிரேமதாச ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் அடுத்த சாத்தியமான தலைவர்களாகக் கருதப்பட்ட லலித் மற்றும் காமினியை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தினார். 1997 இல், சந்திரிகா மகிந்தவை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தினார், அவர் வாரிசாக SLFP உறுப்பினர்களிடையே பிரபலமாக இருந்தார். 2010 இல், மகிந்த SLFP பொதுச் செயலாளரை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தினார்.

பிமல் மீது கைவைத்த அநுர

“அப்படியானால், மறுநாள், அனுர குமார – சபைத் தலைவர் பிமலின் இறக்கைகளை வெட்டினாரா…??”

கதை உண்மைதான். அனுரவின் திடீர் அமைச்சரவை மாற்றம் கொழும்பைச் சுற்றியுள்ள அரசியல் வட்டாரங்களை அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியது.

 அந்த நேரத்தில், பிமல் துறைமுகங்கள் மற்றும் சிவில் விமானப் போக்குவரத்து அமைச்சராக இருந்தார். கொள்கலன் அனுமதி தொடர்பாக அரசாங்கத்தின் மீது பாரிய குற்றச்சாட்டு சுமத்தப்பட்டபோது, ​​ஊழல் ஒப்பந்தத்தில் பிமல் தொடர்புடையவர் என்பதால் அவர் துறைமுக அமைச்சகத்திலிருந்து நீக்கப்பட்டதாக எதிர்க்கட்சி கூறியது.

கவனத்தை ஈர்த்த பிரதமர் ஹரிணி

பிமல் இந்தக் குற்றச்சாட்டுக்கு பதிலளிக்கவில்லை. இருப்பினும், ஆரம்பத்தில் இருந்தே, கொள்கலன்களை விடுவிக்க தனக்கு அதிகாரம் இல்லை என்று அவர் வலியுறுத்தினார். அமைச்சரவை மாற்றத்திற்குப் பிறகு, பிமல் காணாமல் போய் சீனாவில் மீண்டும் தோன்றினார். அவர் கிட்டத்தட்ட இரண்டு வாரங்கள் சீனாவில் தங்கியிருந்தார். பிமல் சீனாவுக்குச் சென்ற உடனேயே, பிரதமர் ஹரிணி கவனத்தை ஈர்த்தார்.

சீனா மற்றும் இந்தியாவிற்கு இரண்டு அரசு முறை பயணங்களை மேற்கொண்டார். பிமலின் சிறகுகளை வெட்டுவதற்காக நிலைநிறுத்தப்பட்ட அவர், அவரது நீக்கத்திற்குப் பிறகு முன்னேறி தனது பொது பிம்பத்தை சரிசெய்தார். ஹரிணி முக்கிய இடத்தைப் பிடித்ததால், அரசாங்கத்தின் இரண்டாவது மிக முக்கியமான நபராக இருந்த பிமல் ஒதுக்கித் தள்ளப்பட்டார்.

 இந்த அமைச்சரவை மாற்றத்திற்கு முன்பு, மறுசீரமைப்பு விரைவில் நடைபெறும் என்று பிமல் ஊடகங்களுக்குத் தெரிவித்திருந்தார். இருப்பினும், அமைச்சர் ஹந்துன்நெத்தி பிமலின் கூற்றை நிராகரித்தார். இறுதியில், உண்மையில் நடந்த ஒரே மறுசீரமைப்பு துறைமுக அமைச்சர் மற்றும் சிவில் விமானப் போக்குவரத்து அமைச்சர் பதவிகளில் இருந்து பிமல் நீக்கப்பட்டதுதான்.

அரசாங்கத்தின் கேடயம் 

 நீக்கப்படுவதற்கு முன்பு, பிமல் நாடாளுமன்றத்தில் அரசாங்கத்தின் முக்கிய தாக்குதலாளராக இருந்தார், எதிர்க்கட்சியை அடிக்கடி வாய்மொழியாகத் தாக்கினார். எதிர்க்கட்சியினர் பேசுவதற்கு ஒருபோதும் இடம் கொடுக்கவில்லை. அவர் அரசாங்கத்தின் கேடயம் என்று அறியப்பட்டார்.

நீண்ட காலமாக வெளிநாட்டில் இருந்து இலங்கைக்குத் திரும்பிய பிறகு, பிமல் நாடாளுமன்றத்தில் தனது நடத்தையை மாற்றிக்கொண்டார். அவர் அமைதியான நபராக மாறினார். சமீபத்தில், எதிர்க்கட்சியினர் சபாநாயகரிடம் பிமலுக்குப் பேச மைக்ரோஃபோனை வழங்கும்படி கேட்டு சத்தமிட்டனர்.

முன்பு, பிமல் பேச எழுந்தவுடன், எதிர்க்கட்சியினர் கோபத்தில் வெடிப்பார்கள். அந்த அளவுக்கு அவர்கள் அவரை வெறுத்தனர். அந்த நேரத்தில், எதிர்க்கட்சியின் மிகவும் பிரபலமான நபர் ஹரினி. ஹரிணிக்கும் ஜேவிபிக்கும் இடையே பிளவு இருப்பதாகவும், ஹரிணி அரசாங்கத்தை விட்டு வெளியேறும் வரை மோதல் வளரக்கூடும் என்றும் எதிர்க்கட்சிகள் நம்பினர். ஹரிணியும் அமைதியாக இருந்தார், அத்தகைய ஊகங்களுக்கு இடம் கொடுத்தார்.

ஆனால் அனுரவின் முதல் அமைச்சரவை மாற்றத்திற்குப் பிறகு, ஹரிணி நம்பிக்கையுடன் முன்னேறினார், அதே நேரத்தில் பிமல் அமைதியாகிவிட்டார்.

லலித் மற்றும் காமினியின் சிறகுகளை பிரேமதாச வெட்டும் வரை, எதிர்க்கட்சிகள் அந்த இருவரையும் வில்லன்களாகக் கண்டன. பிரேமதாசவின் அமைச்சரவை மாற்றத்திற்குப் பிறகு, அவர்கள் எதிர்க்கட்சியின் ஹீரோக்களாக மாறினர். சந்திரிகா தனது சிறகுகளை வெட்டிய பின்னரே மகிந்த எதிர்க்கட்சியின் ஹீரோவானார். மகிந்தவும் ராஜபக்ச குடும்பத்தினரும் சிறகுகளை வெட்டிய பின்னரே மைத்திரிபாலவும் எதிர்க்கட்சியின் ஹீரோவானார்.

 ஜேவிபி என்பது ஐதேக அல்லது ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி அல்ல. அது மிகவும் ஒழுக்கமான கட்சி. ஆனாலும், அங்கு கூட, மக்கள் பிரிந்து சென்றுவிட்டனர் – விமல் போல, கட்சித் தலைவர் சோமவன்ச போல, குமார் குணரத்னம் போல.

பிமல், லலித், மகிந்த, மைத்ரி போன்றவர்களுடன் இணைவாரா…?”
“அதைச் சொல்வது கடினம்.”

ஆங்கிலமூலம் – உபுல் ஜோசப் பெர்னாண்டோ